Een mens werkt het best als deze niet wordt gestoord tijdens zijn werkzaamheden. Er moeten taken worden verricht zoals schoonmaken en verzorging van de ouderen, maar ook administratieve taken zoals patiëntendossiers bijwerken en boekhouding. Dit zijn vooral de structurele werkzaamheden.
Maar in de zorg heb je ook veel niet-structurele werkzaamheden. De mensen die daar wonen zijn hulpbehoevend, en vragen veel dingen om even tussendoor te doen. Volgens het personeel van Woon-zorgcentrum Molenschot in Soest komen deze tussendoor vragen te vaak voor op een dag.
Het is erg lastig om structurele werkzaamheden in te delen en te verrichten als er veel niet-structurele werkzaamheden bij komen. Het personeel wil zich af en toe kunnen afzonderen voor bepaalde werkzaamheden, en voor pauzes. Maar door een tekort aan personeel is volledig afzonderen niet haalbaar.
Wat is hier dus belangrijker?
Privacy van het personeel, of de hulpbehoevendheid van de bewoner? En hoe los je dit (bouwkundig/ruimtelijk) op?
Ik denk niet dat dit zozeer bouwkundig op te lossen is. De kwestie ligt meer richting reorganisatie van de werkzaamheden, met meer personeel (al is het een stagiaire of scholier extra voor snelle klusjes) en het plannen van de structurele werkzaamheden zou een verzorgingshuis beter functioneren.
Wat privacy betreft, absoluut tegenstander van dat een personeelslid zich compleet kan afzonderen van de afdeling waar hij/zij werkt omdat, oude mensen grotere kans op ongelukken (met gevolgen als botbreuken) en het personeelslid dus snel moet kunnen reageren. Een kantoor per afdeling is zeker een mogelijk maar met zoveel mogelijk transparantie voor contact met de ‘Werkvloer’.
REORGANISATIE daar gaat het om!!!